Dat liet de minister van Financiën dinsdag weten in een brief aan de Tweede
Kamer.
De affaire rond de vermeende woekerpolissen heeft geleid tot diverse
voorstellen van lobbyclubs van verzekeraars en tussenpersonen, om
consumenten duidelijker te informeren over de kosten van financiële
producten.
Bos wil een ratjetoe van regelingen voorkomen en kiest voor "concrete
transparantie". Dit houdt in dat "de totale prijs" van een
financieel product in euro’s moet worden gemeld.
Banken en verzekeraars mogen consumenten niet afschepen door kosten als
een percentage van bijvoorbeeld de totale hypotheeksom te vermelden,
waardoor het absolute bedrag niet meteen duidelijk is.
Bij producten met verschillende kostensoorten, zoals beleggingsverzekeringen,
moeten diverse kosten worden uitgesplitst. Bijvoorbeeld de beleggingskosten,
de verzekeringspremie en de provisie voor de tussenpersoon. "Consumenten
moeten kunnen zien wat een tussenpersoon op een product verdient", laat
de woordvoerder van het ministerie van Financiën weten.
Belangrijk hierbij is dat Bos eist dat banken, verzekeraars en
tussenpersonen het kostenplaatje zo weergeven dat het is toegesneden op de
individuele consument.
In financiële bijsluiters werken bedrijven nu met een standaard
'maatmens'. Daarbij wordt bij de geschatte premie voor
overlijdensrisicoverzekeringen, bijvoorbeeld geen rekening gehouden met het
daadwerkelijke gezondheidsprofiel en de leeftijd van individuele
consumenten.
Dat laatste moet vanaf 2009 wel, als het aan Bos ligt. "De
consument moet concreet kunnen zien wat een product hem of haar kost",
aldus de woordvoerder van Financiën.
Consumenten moeten er zo ook achter kunnen komen of een tussenpersoon er
financieel belang bij heeft om bijvoorbeeld een lijfrentepolis van
verzekeraar A warmer aan te bevelen dan die van verzekeraar B. Simpelweg
omdat hij bij verzekeraar A meer provisie krijgt.
Voor verzekeraars en banken die niet met tussenpersonen werken maar wel
distributiekosten maken, wil Bos een meldplicht invoeren. Daarbij moeten
banken en verzekeraars aangeven dat verkoop- en distributiekosten verwerkt
kunnen zijn in het rentepercentage van bijvoorbeeld de geldlening.
Idee is om een gelijk speelveld te creëren tussen financiële producten
die via tussenpersonen worden verkocht en hypotheken, verzekeringspolissen
en beleggingsproducten die direct van banken en verzekeraars worden
afgenomen.
Met als beoogde winnaar: de consument.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl